Polskie prawo niestety nie przewiduje definicji legalnej pojęcia „społeczność lokalna”. To znaczy, że żaden przepis prawa nie wskazuje, wprost jaki zakres terytorialny można zaliczyć w ramach powyższego pojęcia.

W interpretacji pojęcia „społeczności lokalnej” w pierwszej kolejności pomocna jest ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Wskazuje ona, iż „do zakresu działań gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym (…)” (art. 6 ust. 1). Pojęcie „lokalny” przewija się w treści całej cytowanej ustawy. Powstaje tu pierwszy wniosek, iż społecznością lokalną są wszyscy mieszkańcy danej gminy.

Dalsze wskazanie znajdujemy w ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, zgodnie, z którym „mieszkańcy powiatu tworzą z mocy prawa lokalną wspólnotę samorządową”.

Skoro zarówno regulacje dotyczące gmin, jak i powiatów posługują się pojęciem „lokalny” można stwierdzić, iż „społeczność lokalna&” terytorialnie zamyka się w granicach powiatu.

Należy jednak pamiętać, że skoro Ustawodawca, z założenia będący w swym postępowaniu racjonalny, nie zdefiniował w ostry i wyraźny sposób omawianego terminu, to również w stosowaniu go należy unikać zbyt precyzyjnej, czy ściśle geograficznej interpretacji.

Bardziej prawidłowa jest interpretacja kładąca nacisk na funkcjonalne ujęcie tematu. Spojrzeć na temat należy przez pryzmat funkcji pełnionych przez działki w rodzinnych ogrodach działkowych.

Jeżeli rolą ogrodu jest zaspokajanie wypoczynkowych, rekreacyjnych i innych potrzeb socjalnych wraz z prowadzeniem upraw ogrodniczych, to naturalnym jest, aby adresaci tych funkcji mieli możliwość bieżącego z nich korzystania. To z kolei nasuwa wniosek, że rozpatrując termin „społeczność lokalna” należy kierować się nie tyle administracyjną przynależnością do danej jednostki samorządu terytorialnego (gminy, czy powiatu), lecz bardziej funkcjonalną możliwością korzystania przez potencjalnego działkowca z działki w danym ogrodzie. Istotne stają się, więc takie czynniki jak możliwość dojazdu do ogrodu, dostęp do komunikacji publicznej, czy też inne miejscowe warunki wpływające na stopień integracji sąsiednich miast i miejscowości (na przykład miejscowości w ramach powiązanych ze sobą obszarów zurbanizowanych, takich jak Aglomeracja Śląska, czy Trójmiasto).