Ciemierniki wyróżniają się zaskakującą porą kwitnienia. Najwcześniejsze odmiany ciemiernika białego zakwitają już w listopadzie, późniejsze w lutym.

Ciemiernik cuchnący kwitnie od lutego przez kilka miesięcy. Cechą charakterystyczną ciemierników są także liście (zimozielone u większości gatunków). Specjalne wymagania glebowe i zimozielone liście powodują, że nie sadzi się ciemierników wśród innych bylin.

Najlepiej czują się one wśród krzewów liściastych, rosnących niezbyt gęsto, w miejscu osłoniętym od słońca i wiatru. Można je łączyć z przylaszczkami i innymi roślinami cieniolubnymi, kwitnącymi wczesną wiosną lub na przedwiośniu.

Zimą, gdy na krzewach nie ma liści, kwiaty ciemierników mogą rozwijać się w skąpych promieniach słońca, a latem ulistnione krzewy chronią liście ciemierników przed palącym słońcem. Ograniczyć należy gracowanie i wzruszanie gleby, aby nie zniszczyć siewek.