To święto w Kościele katolickim, kiedy wierni wspominają Ostatnią Wieczerzę i przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Tego dnia katolicy idą w procesjach, zatrzymując się przy czterech ołtarzach, gdzie czytane są fragmenty z Ewangelii związane z Eucharystią.

Z uroczystością Bożego Ciała wiązały się różne wierzenia, przesądy i zwyczaje oparte na przeświadczeniu o magicznej sile zdobiących ołtarze wianków, kwiatów i gałązek.

Jeszcze niedawno na wsi w Sieradzkiem gałęzie i kwiaty z ołtarzy umieszczano na zagonach kapusty w przekonaniu, że robactwo nie będzie jej szkodzić, bo jak powiada przysłowie: „na Boże Ciało robak w kapustę (…) włazi”.

Często zatykano gałązki pod strzechy, aby chroniły zabudowania przed pożarem.

W kościołach święci się uwite z ziół i kwiatów wianki, które po przyniesieniu do domu są zawieszane pod obrazami o tematyce religijnej. Ziół z tych wianków używano jako lekarstwa na wszystkie dolegliwości.